Za mnoge ljude, sijamska mačka predstavlja najveću mačju lepotu, a od svih pasmina ona je verovatno najprepoznatljivija zahvaljujući svojim oznakama - obojene uši, maska, 'čarape' i rep - na svetlijem telu, a sve to istaknuto blistavim, prodornim plavim očima. Sijamski mačići su, kad se okote, potpuno bijeli, a oznake i boja razvijaju se veoma postepeno.
Sijamska mačka se često pojavljuje u umetnosti i literaturi drevnog Šijama (danas Tajland), te se može pohvaliti istinski orijentalnim - i egzotičnim - poreklom. Više od 100 godina nakon što se pojavila na Zapadu, sijamska mačka je ostala jedna od najpopularnijih pasmina, kao kućni ljubimac i mačka za izložbe.Postoje mnoge teorije o poreklu sijamske mačke - uključujući i one koje kažu da je u srodstvu sa egipatskim i manks mačkama - ali je opšte prihvaćeno da je sijamska mačka vrsta koja je postojala u drevnom gradu Ayudha, koji je utemeljen 1530. i bio je glavni grad Šijama do 1767. kad su ga osvojili Burmanci.
Među artefaktima i rukopisima, spašenim iz grada i danas smeštenim u Narodnoj biblioteci Tajlanda u Bangkoku, najpoznatija je - i za mnoge, najlepša - Knjiga pesama o mačkama. Nije poznato kad je tačno napisana, ali to je moglo biti između 1350. i 1750. godine.
Među artefaktima i rukopisima, spašenim iz grada i danas smeštenim u Narodnoj biblioteci Tajlanda u Bangkoku, najpoznatija je - i za mnoge, najlepša - Knjiga pesama o mačkama. Nije poznato kad je tačno napisana, ali to je moglo biti između 1350. i 1750. godine.
Нема коментара:
Постави коментар